Wij willen moeder en kind samen houden | Tekst: Sjoukje Dijkstra, Fotografie: het-babyhuis.nl
Fotografie: het-babyhuis.nl

Wij willen moeder en kind samen houden

Katholiek Nieuwsblad

Vijf uur reisde ze ervoor. Hoogzwanger, en doodsbang. Niet wetend wat te doen met het kindje dat in haar groeide. Het Babyhuis in Dordrecht bleek de redding voor Mirelle (23) en haar baby, net als voor 69 andere vrouwen. Nu komt er binnenkort ook een Babyhuis in Rotterdam en Leiden.

 

In het Babyhuis heerst een serene rust. Naast het trappenhuis staat het schuurtje vol met kinderwagens. De ruimte erachter is een vergaderruimte, met een deur die leidt naar een prachtige tuin, die ze er samen met het aangrenzende gebouw net bij hebben gekregen. Dit betekent uitbreiding met nog minstens drie units, waar moeders tijdelijk met hun baby kunnen wonen. Momenteel is er in Dordrecht plaats voor zeven moeders en hun kind, plus een achtste plek voor acute noodgevallen.

Schoenen uit

Oprichtster Barbara Muller laat trots alles zien waar ze zich al drie jaar lang voor inzet. De gezellige zithoeken, de boxen. De waskamer, de verschoonkamer. Een moeder zit op de bank en geeft haar kind de borst. Een andere moeder legt net haar kind te slapen. “Zij is druk bezig met verhuizen”, lacht Muller, terwijl ze de jonge vrouw het naambordje geeft van haar en haar baby. “Neem maar mee als aandenken.” Hier wonen de moeders met hun baby’s meer zelfstandig en doen ze veel zelf, als voorbereiding op het zelfstandig wonen. “Soms wachten ze hier dan ook op een woning en krijgen ze daarnaast behandeling.” Beneden worden ze echt volop begeleid. Zo zijn er een coördinator zorg, een pedagoog, een gedragsdeskundige, een baby-fysiotherapeut, een kraamverzorgende en 24 uur per dag een vrijwilliger, die helpt bij allerhande zaken.

‘Naastenliefde’

In het begin werd Muller verketterd. “Vanwege de Vondelingenkamer (een van haar andere initiatieven – sd) werd ik zelfs misdadig genoemd, omdat ik kinderen het recht op afstamming zou ontnemen. Maar wij geven vondelingen juist leven, omdat je eerst moet leven om te kunnen achterhalen wie je ouders zijn.” Nu helpt ze samen met haar team moeders die soms nog niet klaar waren om mama te zijn. Vrouwen die hulp nodig hebben bij de zorg, tienermoeders, vrouwen die met huiselijk of eerwraak gerelateerd geweld te maken hebben, vrouwen met een beperking. Muller is bevlogen en heeft zelfs plannen voor een Babyhuis in Canada, maar eerst komt er een nieuwe vestiging in zowel Rotterdam als Leiden. “Rotterdam, omdat veel vrouwen van daar nu naar Dordrecht komen en het ook mijn hometown is. In Leiden kregen we een gebouw in de schoot geworpen naast de katholieke Lodewijkkerk, en daarmee zijn we nu in een vergevorderd stadium. Dit is mogelijk gemaakt door het enthousiasme en de meewerkende houding van het kerkbestuur. De klik tussen het Babyhuis en de kerk is vanzelfsprekend. Dit werk is gebaseerd op diaconie en naastenliefde.”

Bekijk artikel